بررسی تیپولوژی منظر شهری در شهرسازی و شهرداری تهران

تاکنون حضور معماران منظر در شکل دهی کیفیت های شهری با وجود تلاش های صورت گرفته، نتوانسته پررنگ و تاثیرگذار باشد.امروزه می توان جای خالی این نوع رویکرد را هم در فضاهای زندگی هر روزه و منظری که مردم به طور دایمی با آن در رابطه هستند و هم در فضاهای تفریحی و گردشگری شهری و عرصه های طبیعی در شهر مشاهده کرد. فضاهای باز رها شده و بی کیفیت شهری از جمله خیابان ها، پیاده راه ها و میادین از جمله فضاهایی هستند که می توانند عرصه کار جدی و مهمی برای معماران منظر باشند. از سوی دیگر بازنگری در شیوه های باز زنده سازی فضاهای سبز طبیعی شهری مانند رود راه ها با دیدگاه معماری منظر ضروری به نظر می رسد. عوامل طبیعی محیط به فضای شهر مربوط می شود و شامل ویژگی های جغرافیایی، آب و هوا و پوشش گیاهی می باشد. از طرف دیگر عوامل غیرطبیعی محیط، آن دسته از عواملی هستند که توسط برنامه ریزان و شهروندان ایجاد شده اند و به شکل گیری ساختمان ها، جاده ها، فضای باز شهری و غیره…اشاره دارند. محوطه سازی شهری، نیازمند همکاری معماران، نقشه بردارن، طراحان، باغبانان و… می باشد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: شهرسازی ، شهرداری ، منظر شهری.