مطالعه آزمایشگاهی رشد ترک در نمونه هایدیسکی برزیلی ترکدار و بررسی تاثیر شیبترک در رفتار شکست آن

محیطهای سنگی عموما حاوی ترک های متعددی بوده و در اکثر موارد این ترکها رفتار مکانیکی آنرا کنترل میکنند. در فرآیند رشد ترک، اطلاع از میزان بار منجر به انشعاب ترک، زاویه انشعاب ترک،نوع مود رشد ترک ضروری می باشد. شیب ترک تاثیر قابل توجهی در رفتار شکست محیط ترکداردارد. در این مقاله با استفاده از مصالح گچی نمونه های دیسکی برزیلی ترکدار با مقادیر مختلف شیبترک تهیه و تحت بار فشاری قرار گرفته است. برای تمامی نمونه ها بار منجر به شکست نمونه، زاویهانشعاب ترکها از نوک ترک اصلی و مود رشد ترکهای جدید ثبت شده است. نتایج حاصل نشانمیدهد که وجود ترک مرکزی با طول یک سوم قطر دیسک، بسته به شیب ترک حدود ۶۰ تا ۸۰درصد مقاومت نمونه را کاهش می دهد و شیب ترک در میزان کاهش مقاومت تاثیر بسزایی دارد. برمبنای نتایج بدست آمده، شیب صفر درجه بیشترین مقاومت و شیب ۴۵ درجه کمترین مقاومت را دربرابر رشد ترک دارا هستند. همچنین با افزایش شیب ترک میزان زاویه انشعاب ترک های جدیدنسبت به راستای ترک اصلی کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

مکانیک شکست سنگ ، دیسک برزیلی ترک دار ، گچ ، زاویه انشعاب ترک