مروری بر تاثیر نانومواد در بهبود عملکرد قیر و مخلوط آسفالتی در برابر خرابی شیارشدگی

روسازی های آسفالتی به دلیل اینکه در معرض بارهای مکرر و همچنین در برابر شرایط آبوهوایی متفاوت قرار می گیرند، دچار خرابی های مختلفی از جمله ترک خوردگی، خستگی، حساسیت رطوبتی و مهم ترین آن شیارشدگی در سطح روسازی می شوند. به همین دلیل ساختار روسازی باید مقاومت خوب و کافی را دارا باشد تا در برابر عوامل خارجی، دچار خرابی نشود. یکی از اصلی ترین مصالح روسازی که در عملکرد آسفالت نقش بسزایی دارد، قیر میباشد. قیر در عین حال که درصد بسیار کمی از مخلوط آسفالتی را به خود اختصاص می دهد، در عملکرد و کارایی آسفالت تاثیر بسیار زیادی دارد اما زمانی که در معرض شرایط شدید مانند دماهای بالا قرار می گیرد، باعث ایجاد خرابی شیارشدگی در روسازی ها می شود. از این رو نیاز یک ماده ثانویه به عنوان افزودنی در مخلوطهای آسفالتی دیده میشود. در این راستا محققین در سال های گذشته به دلیل توانایی نانومواد، به مطالعه انواع نانو در زمینه بهبود عملکرد روسازی و کاهش خرابی شیارشدگی پرداخته اند. در این مطالعه قصد داریم به بررسی تاثیر نانومواد بر خرابی شیارشدگی که یکی از اصلی ترین و مهم ترین خرابی های روسازی است، بپردازیم. نتایج مطالعات نشان می دهد که استفاده از نانومواد در صنعت روسازی نقش بسزایی دارد و باعث کاهش قابل توجه خرابی شیارشدگی می شود.

کلیدواژه ها:

شیارشدگی ، نانومواد ، قیر ، روسازی.