نقش تنش اکسیداتیو در باروری جنس نر

گونه های فعال اکسیژن (ROS) نقش مهمی در تعیین شایستگی عملکردی اسپرمها دارند. هنگامی که ROS در مقادیر متوسط تولید می شوند، ظرفیت دار شدن اسپرم را با تسهیل جریان کلسترول از غشای پلاسمایی ، افزایش تولید cAMP، القای قلیایی شدن سیتوپلاسم ، افزایش سطح کلسیم درون سلولی ، و تحریک رویدادهای فسفریلاسیون پروتئین که منجر به دستیابی به حالت ظرفیت دار شده می شود، افزایش می دهند. بااین حال، زمانی که تولید ROS بیش ازحد باشد و یا دفاع آنتی اکسیدانی سیستم تولیدمثل به خطر بیفتد، ممکن است حالتی از تنش اکسیداتیو ایجاد شود که ظرفیت باروری اسپرمها و یکپارچگی ساختاری DNA آنها را مختل کند. این مقاله بر منابع ROS در این سیستم تمرکز می کند و شرایطی را بررسی می کند که تحت آن کفایت حفاظت آنتی اکسیدانی ممکن است به یک عامل محدودکننده تبدیل شود. آلودگی لکوسیت های منی می تواند به تنش اکسیداتیو در انزال کمک کند، درحالی که در لایه زاینده، اختلال در تنظیم انتقال الکترون در میتوکندری اسپرم، افزایش فعالیت NADPH اکسیداز یا تحریک بیش ازحد عمل اکسیداز آمینواسید همگی از عوامل بالقوه تنش اکسیداتیو هستند. آگاهی از سازوکارهای مسئول ایجاد چنین تنشی در اسپرم به منظور توسعه استراتژی های آنتی اکسیدانی بهتر که از ایجاد ناباروری های ناخواسته جلوگیری می کنند، ضروری است .

کلیدواژه ها:

اسپرم ، آنتی اکسیدان ، تنش اکسیداتیو ، میتوکندری