مطالعه الگوهای خطوط پوستی و خط شماری انگشتان شست و اشاره در جمعیتی از افراد سالم و کودکان مبتلا به اوتیسم نژاد فارس در خراسان رضوی

اوتیسم نوعی ناهنجاری تکوین عصبی است که در ابتدای کودکی آغاز می شود و تشخیص آن در سنین بالاتر به وسیله ی مشکلات رفتارهای اجتماعی و ارتباطی افراد صورت می گیرد. علاوه بر زمینه ی وراثتی بیماری ، فاکتورهای مح یطی نیز در علت شناسی این بیماری از اهمیت بالایی برخوردارند. الگو های درماتوگلیفیک برای هر شخص اختصاصی و تا پا یان طول عمر فرد ثابت است و با مطالعه ی آن می توان پارامترهای زیادی تعیین کرد.. در این مطالعه اثر انگشت بند اول انگشتان شست و اشاره دست راست و چپ ۱۰۶ کودکان ۵ تا ۱۵ ساله مبتلا به اوتیسم در سطح شهر مشهد که تحت نظر بهزیستی استان خراسان رضوی بودند و ۱۰۲ فرد سالم اقوام فارس ساکن استان خراسان رضوی با استفاده از دستگاه اسکنر اثر انگشت ، به ثبت رسید و انواع الگوهای درماتوگلیفیک و خط شماری در آن ها تعیین شد. برای آنالیز داده ها از آزمون مربع کای ، آزمون t جفتی و آزمون t مستقل استفاده شد. بین توزیع الگوهای درماتوگلیفیک برای انگشت شست دست چپ ، بین دو گروه سالم و بیمار اختلاف معنادار مشاهده شد) ۰۰۱/۰ > p) همچنین یک عدم تقارن بیش از حد انتظار و معنادار بین توزیع الگوهای درماتو گلیفیک بین انگشت شست دست راست با دست چپ در گروه بیمار مشاهده شد) ۰۰۳/۰> p) مقایسه ی الگوهای خط شماری انگشت شست و اشاره در دست راست با دست چپ دو گروه بیمار و سالم صورت گرفت و فقط گروه بیمار از عدم تقارن معنادار بین میانگین خط شماری ها برخوردار بود) ۰۰۱/۰ > p) نتایج نشان می دهد که رابطه ی معناداری بین الگوی در ماتوگلیفیک و خط شماری اثر انگشت شست و اشاره با خطر ابتلا به اوتیسم وجود دارد. همچنین عدم تقارن بیش از حد طبیعی نیز برای این الگو ها در افراد مبتلا به اوتیسم دیده می شود. شا ید با تعمیم مطالعات مشابه آنتروپومتریک ، زمینه استفاه آن در پیش آگه ی برخی بیماریها را فراهم آورد.