تاثیر واقعیت درمانی گروهی در بهبود کیفیت زندگی دانش آموزان نوجوان افسرده دارای اختلال پرخوری افراطی

مقدمه: پرخوری افراطی یکی از اختلالاتی است که با افسردگی همایندی زیادی دارد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر واقعیت درمانی گروهی در بهبود کیفیت زندگی دانش آموزان نوجوان افسرده دارای اختلال پرخوری افراطی انجام شد.روش: پژوهش حاضر یک مطالعه شبه آزمایشی با گروه گواه و پیش آزمون و پس آزمون همراه با گمارش تصادفی بود. جامعه آماری متشکل از تمام نوجوانان دختر افسرده همراه با علائم پرخوری افراطی شهر زاهدان در سال ۱۳۹۹ بود که به مراکز روانپزشکی این شهر مراجعه نموده و توسط روانپزشک تشخیص افسردگی و پرخوری افراطی دریافت نموده بودند. جهت انتخاب نمونه از روش نمونه گیری داوطلبانه با گمارش تصادفی استفاده شد. ۲۶ شرکت کننده انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند (۱۳ نفر گروه آزمایش و ۱۳ نفر گروه گواه). شرکت کنندگان به پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (۱۹۹۶) در مراحل پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند. گروه آزمایش مداخله واقعیت درمانی را در ۸ جلسه یک و نیم ساعته و هر هفته دو جلسه دریافت نمودند، در صورتیکه گروه گواه هیچگونه مداخله ای را طی مدت زمان انجام پژوهش دریافت نکرد. داده های پژوهش با روش تحلیل کوواریانس تحلیل و در سطح ۰۵/۰ شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات کیفیت زندگی و ابعاد آن در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه، در مرحله پس آزمون افزایش معناداری پیدا کرده است (۰/۰۵>p). نتیجه گیری:بر اساس نتایج پژوهش، واقعیت درمانی می تواند به عنوان یک روش مداخله ای موثر در کاهش مشکلات روانشناختی نوجوانان مبتلا به افسردگی و پرخوری افراطی مورد توجه قرار گیرد

کلیدواژه ها:

واقعیت درمانی گروهی ، افسردگی ، کیفیت زندگی ، پرخوری افراطی