بررسی روش های طراحی الگوی بهینه چال زنی و آتش کاری تونل در برش های موازی تحت تاثیر تغییرات شاخص های اقتصادی طرح

در این تحقیق به منظور مقایسه الگوهای چالزنی و آتشکاری در تونل از دو پارامتر خرج ویژه و حفاری ویژه استفاده شده است. برای خرجگذاری چال های جانمایی شده بر روی سطح مقطع تونل ها از دو ماده منفجره آنفو و امولایت به منظور پیشروی ۳ متری استفاده شد. در مجموع تعداد ۸۸ طرح بدون استفاده از نرم افزارهای طراحی برای سه نوع سنگ آهک، ماسه سنگ و مارن آماده شد. در حالت کلی از جنبه مقایسه مقادیر مشخصه ها، نتایج نشان داده است که مقدار تغییرات حفاری ویژه(m/m^۳ ) و خرج ویژه(Kg/m^۳ ) با توجه به مساحت سطح مقطع های انتخاب شده (۱۹-۱۵۰ مترمربع) برای روش انتقال انرژی در بازه تغییرات عددی ۵/۰ تا ۵/۲ قرار می گیرد. همچنین برای این روش تعداد چال های جانمایی شده نیز از ۴۰ تا ۱۳۰ عدد بوده است. مقدار تغییرات حفاری ویژه برای روش نروژی از ۱تا ۵/۲ متر بر مترمکعب و مقدار خرج ویژه از ۲/۱ تا ۵/۲ کیلوگرم بر مترمکعب بوده است. همچنین در روش سوئدی بازه تغییرات حفاری ویژه از ۷/۰ تا ۲ متر بر مترمکعب و برای خرج ویژه تغییرات از ۷۵/۰ تا ۵/۱ کیلوگرم بر مترمکعب بوده است. تغییرات تعداد چال برای دو روش نروژی و سوئدی نزدیک به هم از ۳۰ تا ۱۷۰عدد بدست آمده است. علاوه بر مطالب بیان شده، مقدار گلگذاری چال ها در بخش های مختلف سینه کار تونل برای روش سوئدی کمتر از روش نروژی و روش انتقال انرژی است.