بررسی حقوق خصوصی در قوانین کشور ایران با تکیه بر حقوق شهروندی

دین مبین اسلام و مذهب تشیع اثنی عشری، تاکیدات فراوان بر رعایت حقوق شخصی و حریم خصوصی انسانها دارند.آیه ی دوازدهم از سوره ی مبارکه ی حجرات و روایات منقول از نبی مکرم اسلام (ص) و ائمه اطهار (ع) به صراحت، تجسسدر امور مردم را ممنوع دانسته است. افزون بر این، آیات بیست و هفتم و بیست و هشتم سوره ی مبارکه نور نیز ورود عدوانیو به عنف به منازل دیگران بدون اذن صاحب و ساکن منزل را منع کرده است. این موارد و موارد دیگر که گاه به تصریح وگاه به تلویح بر رعایت حریم شخصی و حقوق خصوصی دلالت دارند، نشانگر تاکید دین مبین اسلام و شارع و ائمه بر مقولهحریم و حقوق خصوصی دارد. از آنجا که پدیده حقوق در نظام جمهوری اسلامی ایران، جنبه دینی دارد و برآمده از تعالیماسلامی است، انتظار بر رعایت حقوق خصوصی و حریم شخصی افراد و نیز جامعه است. در سطوح گوناگون قضاوت وصدور رای و نیز اجرای رای و همین طور نحوه برخورد ضابطان و نیز در مشی سیاستمدارن اعم از قانونگذاران و بدنهدولت، مطابق با پدیده حقوق خصوصی و حقوق اولیه شخصی، انتظار آن است که اشخص پیش از صدور حکم محکومیتبا تعقیب و نیز تحدید حقوق مواجه نشوند و برخورد ضابطان و عمل دولت و تصمیمات قانونگذاران در راستای تضییع وتحدید حقوق خصوصی نباشد. در این مقاله بر آنیم که به روش توصیفی و تحلیلی به پدیده حقوق خصوصی و نحوه و میزانرعایت آن در کشور ایران بپردازیم. یافته های مقاله گویای آن است که ضمن تلاش برای رعایت حقوق خصوصی، کاستیهاو موارد نقضی نیز در این باره وجود دارد و مقاله حاضر در پی بررسی و معرفی آنهاست.

کلیدواژه ها:

حقوق شهروندی ، حقوق خصوصی ، حریم شخصی ، ایران ، اسلام