رابطه مدیریت کوانتومی با رفتارهای نوآورانه معلمان مدارس ابتدائی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی مدیریت کوانتومی با رفتارهای نوآورانه معلمان مدارس ابتدائی دولتی و غیردولتی شهرستان همدان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ انجام شد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان مدارس ابتدائی دولتی و غیردولتی شهرستان همدان به تعداد ۱۸۷۹ نفر بود که از این تعداد ۳۲۰ نفر طبق جدول کرجسی و مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی مورد بررسی قرار گرفتند. جهت گردآوری داده ها از دو پرسشنامه مدیریت کوانتومی میرصفیان (۱۳۹۶) و رفتارهای نوآورانه معلمان جانسون (۲۰۰۰) استفاده گردید. برای روایی پرسشنامه ها از روش روایی محتوایی با بهره گیری از دیدگاه متخصصان و برای سنجش پایایی پرسشنامه ها نیز ضریب آلفای کرونباخ به کار گرفته شد. ضریب پایایی محاسبه شده برای هر دو پرسشنامه مدیریت کوانتومی و رفتارهای نوآورانه به ترتیب ۹۵۳/۰ و ۹۳۲/۰ برآورد گردید. برای تجزیه وتحلیل یافته های پژوهش از آزمون t تک گروهی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام استفاده شد. نتایج تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که وضعیت مدیریت کوانتومی از دیدگاه معلمان در مدارس ابتدائی دولتی و غیردولتی شهرستان همدان بالاتر از سطح متوسط بود و همچنین وضعیت رفتارهای نوآورانه معلمان بالاتر از سطح متوسط بود. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین مدیریت کوانتومی و رفتارهای نوآورانه معلمان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام نشان داد که مدیریت کوانتومی در پیش بینی رفتارهای نوآورانه معلمان، هم در مدارس ابتدایی دولتی و هم در مدارس ابتدایی غیردولتی شهرستان همدان موثر است، در مدارس ابتدایی دولتی، مولفه های شناخت کوانتومی، تفکر کوانتومی و اعتماد کوانتومی بیشترین تاثیر را در پیش بینی رفتارهای نوآورانه معلمان داشتند و در مدارس ابتدایی غیردولتی، احساس کوانتومی و اعتماد کوانتومی در پیش بینی رفتارهای نوآورانه معلمان موثر بودند.

کلیدواژه ها:

مدیریت کوانتومی ، رفتارهای نوآورانه معلمان ، مدارس ابتدائی دولتی و غیردولتی.