سعادت و رستگاری از منظر جامعه شناختی

پاپ بندیکت شانزدهم، رهبر کاتولیک های جهان، در ۱۲سپتامبر ۲۰۰۶، در دانشگاه رگنسبورگ آلمان در نطق خود که درباره "عقیده، منطق و بازتابها در دانشگاه" بود. سخنانی از یک امپراتور مسیحی قرن چهاردهم مانوئل دوم قسطنطنیه که به یک مسافر ایرانی گفته بود را نقل کرد که: محمد(منظورپیامبراسلام) برای جهان فقط شرارت و اعمال غیرانسانی به ارمغان آورده و از جمله دستور داده که دین را با زبان شمشیر گسترش دهید. در صورتی که نه تنها اسلام دین استدلال و برهان و عقلانیت است،که فراتر از آن دین اسلام و متفکران آن معتقد به سعادت و رستگاری اکثریت انسانها هستند. یعنی اسلام و متفکران آن معتقدند، نه جنگ و نبرد که صلح و مهربانی و به تبع آن سعادت و نجات اکثریت آدمیان مبنای اندیشه اسلام است. ابن سینا در کتاب اشارات و ملاصدرا در اسفار اربعه و استاد مطهری در کتاب حق و باطل و آیه های حکیمانه قرآن جملگی بر سعادت و نجات بشر بیشتر تاکید و تکیه دارند، و موضوع" بررسی اصالت صلح در برابرجنگ ، و رستگاری در مقابل ضلالت وگمراهی در اندیشه اسلامی "با این نگرش که صلح و رستگاری مبنای زندگی بشر است، به دنبال آرامش و ثبات اجتماعی در جامعه می باشد.

کلیدواژه های سعادت و رستگاری از منظر جامعه شناختی:

رستگاری ، سعادت ، دغدغه ، اکثریت ، دینداری