تقسیم بندی نماد در بافت شعر دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی

اصطلاح نماد مفهوم بسیار وسیعی دارد آنچنان که می توان از آن برای توصیف هر شیوه ی بیانی به صورت غیر مستقیماستفاده کرد.نماد در قلمرو ادبیات و شعر از پیشینه ای طولانی برخوردار است.نماد عبارتست از هر علامت و نشانه و اشاره کهبر معنی و مفهوم ورای آنچه ظاهر آن می نماید،دلالت کند.نمادگرائی فقط نشان دادن یک مفهوم به جای مفهوم دیگرنیست،بلکه به کارگیری از تصاویر عینی و ملموس برای بیان افکار و ذهنیات انتزاعی نیز هست. دکتر محمدرضا شفیعیکدکنی نیز یکی از این شاعرانی است که با بهره گیری از استقلال اندیشه وکاربرد زبان و ترکیب زبان با فرهنگ غنی ایرانیو با آگاهی کامل از پیشینه ی تاریخی،سیاسی و اجتماعی کشورش ایران،توانسته در عرصه ی شعر معاصر از نمادها به نحومطلوبی استفاده نماید.ودر واقع به سمبولیسم اجتماعی در شعر دست یابد. در این پژوهش پس از تشریح و تعریف نمادها،طیف مفهومی آنها با ذکر نمونه یا نمونه هائی از هرکدام تشریح گردید.

کلیدواژه ها:

نماد ، نمادگرائی ، تمثیل ، اسطوره ، شعر ، شفیعی کدکنی