کاهش ارتعاشات ابزار داخل تراش به کمک جاذب دینامیکی فعال

فرآیند تراشکاری داخلی فرآیندی است که در آن قطر سوراخ داخلی قطعه کار معمولا طی مراحلی از اندازه ی اولیه به مقدار دلخواه افزایش قطر پیدا میکند . از آنجاییکه هر گونه ارتعاشات ناخواسته در این عملیات منجر به کاهش صافی سطح ،شده از جاذبهای دینامیکی فعال به منظور میرا شدن ارتعاشات در این پژوهش بهره گرفته شده است. در این پژوهش از دو حسگر شتاب آنالوگ و دیجیتال به همراه جاذب دینامیکی فعال نصب شده بر روی ابزار داخل تراش به طول ۷۲۰ میلیمتر استفاده شده است. حسگر آنالوگ آن به عنوان صحت سنجی مقادیر شتاب در حسگر شتاب دیجیتال که بسیار مقرون به صرفه ،بوده مورد استفاده قرار گرفته است. بنابراین به کمک روش پسخور ،سرعت ارتعاشات ناشی از هرگونه تحریک ضربه میرا شده و با حالت بدون وجود جاذب دینامیکی فعال مقایسه شده است. همچنین در این پژوهش با افزایش میزان ولتاژ ورودی به تقویت کننده نتایج میرا شده ی ضربه اعمالی به انتهای ابزار داخل تراش ارائه و طیف فرکانسی برای پیشبینی کیفی میرایی بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

جاذب دینامیکی ، فعال تحریک ، ضربه فرآیند داخل تراشی ، روش پسخور سرعت