رابطه ی پزشکی با فقه و اخلاق

رابطه ی پزشکی با فقه و اخلاق ،کوششی است که در آن به حدود و مرزبندی های دینی و اخلاقی در حوزه ی پزشکی پرداخته شده  و با توجه به این که رعایت قوانین اسلامی در کلیه ی امور، امری ضروری است و نباید افعال ما در تضاد با فقه و اخلاق متعالی اسلامی باشد،  ازاین روست که در این مجال  به مرور کتب معتبر فقهی، اخلاقی  و پزشکی در جهت استفاده ی مطالب مرتبط با فقه و اخلاق اهتمام گشته، پس به هیچ عنوان حیطه ی تحقیق اخلاق صرف نیست. روش تحقیق این پژوهش به صورت کتابخانه ای و تحلیل محتوی است و روش گردآوری دانسته های مربوط به موضوع اغلب کتابخانه ای است و در مرحله تحلیل از مطالب علمایی که درباره ی موضوع مدنظر بحث کرده اند استفاده شده است تا مقاله از اتقان بیشتری برخوردار باشد در قسمت فقه پزشکی به حوزه ی بیرونی قضیه و حکم پرداخت شده که مکلفین مامور به انجام آن به عنوان امر خداوند هستند. اما اخلاق پزشکی معمولا موجب بالا رفتن سطح کیفی مقوله در موازات احکام فقه یا گاه متفاوت با احکام فقه هست که علیرغم عنوان شدن آن ها به صورت دستورالعمل هیچ ضرورت و الزامی به پیروی از آن ها به مانند حکم فقهی نیست.  همان طور که خواننده محترم مستحضر هست، بررسی این موضوع «پزشکی»خود شامل مصادیق مختلف پزشکی است و لازم به ذکر است در این نوشتار فقط به بررسی  برخی مسائل چون حکم نفس طبابت، اجرت پزشک و لمس و نظر با محوریت فقه و اخلاق، خواهیم پرداخت .

کلیدواژه ها:

اخلاق ، فقه ، پزشک ، طبابت ، اجرت ، لمس و نظر