ارزیابی کارایی شرکتهای هواپیمایی با استفاده از رویکرد ادغامی تحلیل پوششی داده های شبکهای و نظریه بازی با در نظر گرفتن خروجی نامطلوب

تخمین کارایی و رتبه بندی بنگاه ها و واحدهای فعال در بخشهای مختلف صنعت و همچنین تخمین کارایی و رتبهبندی فرآیندها و سیستم های مدیریتی یکی از مهمترین ابزارهای مدیران و سیاستگذاران برای تصمیمگیری است. یکی از مهمترین مدلهایی که برای تخمین کارایی و رتبه بندی واحدها و همچنین سیستمهای مدیریتی مورد استفاده قرار میگیرد، مدل تحلیل پوششی داده ها میباشد. مدلهای مرسوم تحلیل پوششی داده ها واحدهای تصمیم گیرنده و ساختار درونی آنها را در نظر نمی گیرند. برای غلبه بر این مشکل و سهل انگاری در محاسبه کارایی، مدل تحلیل پوششی داده های شبکه ای برای توسعه این تکنیک مطرح شده است. در این پژوهش از مدل تحلیل پوششی داده های شبکه ای با رویکرد نظریه بازی با در نظر گرفتن خروجی نامطلوب استفاده شده است. برای بررسی کاربرد مدل فوق، ابتدا ابعاد و مولفه های کارایی در سطح بنگاه (شرکتهای هواپیمایی آتا، آسمان، ایران ایر، تابان، کاسپین، کیش، ماهان و نفت ایران) شناسایی شده و سپس مدل فوق برای ارزیابی کارایی به کار گرفته شده است. سپس شرکتهای هواپیمایی کارا و ناکارا مشخص شده، نتایج با استفاده از مدل تحلیل پوششی داده های شبکه ای با رویکرد نظریه بازی مورد بررسی قرار گرفته و در انتها پیشنهادهایی برای بهبود واحدهای ناکارا ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

تحلیل پوششی داده ها ، تحلیل پوششی داده های شبکه ای ، کارایی ، خروجی نامطلوب ، نظریه بازی