سنتز و بررسی خواص نانوکامپوزیت پلی متیل متاکریلات-هیدروکسی آپاتیت و پلی متیل متاکریلات-نانولوله های کربنی

امروزه رزین های پلی متیل متاکریلات (PMMA)، یکی از اصلی ترین و متداول ترین پلیمرهای مورد استفاده در ساخت لثه مصنوعی می باشد . در استفاده طولانی مدت از رزین های اکریلیک افت خواص مکانیکی ناشی از تنش های خمشی پی در پی مشاهده می گردد. با افزودن نانوذرات به عنوان پرکننده در ماتریس پلیمری می توان خواص مکانیکی PMMA را بهبود بخشید، اما همچنان نیاز به بهبود اتصال بین پرکننده و ماتریس وجود دارد. در این پژوهش تاثیر اصلاح سطحی نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت و نانو لوله های کربنی چند جداره بر بهبود اتصال بین پرکننده و ماتریس پلیمری مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا پودر هیدروکسی آپاتیت به روش سل ژل سنتز شد و سپس نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت و نانولوله های کربنی توسط عامل تری اتوکسی وینیل سیلان “VTES) اصلاح شدند. به منظور بررسی خواص هیدروکسی آپاتیت سنتز شده و پودرهای اصلاح شده از آنالیز های حرارتی همزمان (STA)، آنالیز پراش اشعه ایکس XRD، طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه FTIR و میکروسکوپ الکترون روبشی نشر میدان FESEM استفاده شد. اصلاح سطح مناسب نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت و نانو لوله های کربنی توسط آنالیزهای XRDو FTIR تایید شد. از طرفی با توجه به نتایج آنالیز TGAو DSC انجام شده بر نانوکامپوزیت ها مشخص شد که بر همکنش نانو ذرات اصلاح شده و زنجیره های پلیمر به خوبی صورت گرفته است. انتظار می رود نانوکامپوزیت تهیه شده باعث بهبود خواص مکانیکی ماتریس پلیمری گردد.

کلیدواژه ها:

رزین پلی متیل متاکریلات ، هیدروکسی آپاتیت ، نانولوله کربنی ، لثه مصنوعی ، نانوکامپوزیت