بررسی اثر دما و ترکیب در تهیه سل خودکاتالیزشونده در شیشه - سرامیک سیستم ۳۰ ≤ x ≤ ۰ O ,۲Na۱۰ CaO -۲۰ + x)FeO - ۱۰) - ۲- x)SiO ۶۰)

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 163

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICC13_014

تاریخ نمایه سازی: 30 آبان 1401

چکیده مقاله:

طبق بررسی های انجام شده حساسیت سلولهای سرطانی به افزایش دما بیشتر از سلولهای سالم است بطوریکه سلولهای سرطانی با افزایش دما به ۴۲ نابود می شوند در حالیکه سلولهای سالم تا دمای ۴۵ سالم باقی می مانند. درهایپرترمیای مغناطیسی این افزایش دما توسط جوانه های حرارتی تامین می شود. در این پژوهش برای اولین بار تاثیر دما و ترکیب در تهیه سل های خودکاتالیزشونده در سنتز شیشه -سرامیک سیستم ۳۰ ≤ x ≤ ۰O ,۲Na۱۰ CaO -۲۰ + x)FeO - ۱۰) - ۲- x)SiO ۶۰) که به عنوان جوانه های حرارتی در درمان سرطان به روش هایپرترمیا کاربرد دارند، مطالعه خواهد شد. پیش مادههای مورد استفاده، تترا اتیل ارتوسیلیکات(۴O۲۰H۸(SiC، نیتراتکلسیم چهار آبه (H O۴( Ca (NO ) .، نیترات سدیم ( (NaNO و نیترات آهن ( ( (Fe(NO انتخاب شد. آب مقطر و اتانول به عنوان حلال و نسبت پیش ماده به حلال۱:۵ انتخاب شد. در مرحله اول اثر دما در تهیه سل ، در سه گام ۲۵،۵۰ و ۷۰ مطالعه شد. در آنالیز NMR، پیک ۳CH در حوالی ppm ۱/۲و پیک O-H نیز در حوالی ppm ۴/۱۱ با نسبت شدت پیک ۳ به ۱ که مشخصه حضور اتانوئیک اسید می باشد، شناسایی شد که با نتایج FTIR همخوانی داشته و در نهایت اثر وارون دما در تهیه سل خودکاتالیزشونده دیده شد. پس از تعیین دمای بهینه تهیه سل ، سیستم شیشه -سرامیک با درصد وزنی های مختلف )FeO۱۰،۲۰،۳۰ و ۴۰ درصد وزنی ) در شرایط سل بهینه سنتز شد. با توجه به الگوهای DTA و نتایج XRD دمای تبلور مگهمیت ۶۸۰ و دمای تبلور ولاستونیت ۸۴۱ بدست آمد. پس از عملیات حرارتی فازهای ولاستونیت ، مگهمیت و سدیم کلسیم سیلیکات در الگوهای XRD دیده شد. همچنین با افزایش درصد FeO در ترکیب شیشه پایه ، شدت فاز مگهمیت در نمونه های شیشه -سرامیک افزایش یافت .

کلیدواژه ها:

سرطان ، هایپرترمیا ، شیشه -سرامیک های مغناطیسی ، سل خودکاتالیزشونده ، مگهمیت .

نویسندگان

پریسا راستگو اسکویی

دانشجوی دکتری مهندسی مواد و متالوژی، گروه مهندسی مواد، دانشگاه تبریز

محمد رضوانی

استاد تمام گروه مهندسی مواد، دانشگاه تبریز