روایت پژوهی دلایل قداست پارچه و گیاه پنبه مله در میان مردمان شهر خوسف

فرهنگ عامیانه بخشی از فرهنگ توده مردم است که تخیل ، احساس، آرزو و اندیشه های گوناگون را از نسلی به نسل دیگر منتقل کرده و دگرگونی معیارهای زیباشناسی و اخلاقی هر دوره از زندگی یک قوم را آشکار می کند. علاقه روستائیان به حفظ سنت ها و اقتضای شیوه زندگی آن ها با طبیعت باعث افزایش تخیل آن هاست . فرهنگ عامیانه مجموعه از دانستنی ها و باورها و رفتارهای گروهی که با موازین علمی و منطقی جامعه انطباق ندارد و اجرای آن ها بر حسب عادت، تقلید و همچشمی و سرگرمی است . این دانستنی های عبارتند از آداب و رسوم تولد، مرگ، ازدواج و نحوه زندگی ، کشاورزی ، جشن ها، پیشگویی ها، خرافات، طبابت ها، بازی ها، آوازها، قصه ها و سایر آداب و اعتقادات که بیانگر چگونگی تفکر و نحوه زندگی مردم در طول عصرهای مختلف است ]۱.[بر پایه میراث و اصول تمدنی قدیمی و کهن بنا شده است . با هیچ گونه روش عملی و استدلال منطقی همراه نیست . ابداع کننده و زمان شروع آن ها مشخص نیست . مقدار زیادی از آن اعمال و رفتارها بی ادبانه و خارج از نزاکت است که در ادبیات رسمی جایی ندارد. لازم به ذکر است در بررسی فرهنگ عامه باید توجه داشت که در جوامع ابتدایی اعتقاد به ماوراء الطبیعه از مجموعه های که زندگی اقتصادی و اجتماعی گروه را در بر می گیرد جدا نیست . آنان عقیده داشتند که نیروهای نامریی و ماورایی باعث بوجود آمدن حوادث، بیماری ها و ناملایمات می شوند. بدین جهت همیشه سعی داشتند با احتراز و تصرف آنان بتوانند معیشت و آرامش زندگی خود را به راحتی تامین کنند. از آنجایی که منشاء این نیروهای تهدید کننده برای بشر مشخص نبود خود را در محیط وحشت زده ای می دیدند. بنابراین عامه مردم سعی داشتند با توسل به تقاضا و استغاثه و بکارگیری راه و رسم های مختلف با آنان سر سازش بگیرند. امروزه هنوز در بعضی از جوامع روستایی ما اعتقادات با آداب و رسوم زندگی آمیخته شده است . می دانیم که هدف مردم شناسی مطالعه ضمیر ناخودآگاه جمعی ، رسیدن به خصوصیات عام تمامیت زندگی اجتماعی و فرهنگی و توصیف و تشریح و تحلیل آن با استفاده از روش تعمیم متکی به یک نظام پیوسته و فهم این مسئله که چگونه ده ها رشته متکاملبشری در وجود انسان به هم مرتبط می شوند، از انسان سرچشمه می گیرند، در وی متمرکز می شود و حاصل او است . انسان شناسی نمادین وتفسیری گرایشی است که از اواخر دهه ۶۱ و اوایل دهه ۳۱ عمدتا درون انسان شناسی فرهنگی آمریکا به وجود آمد و به طور کلی از این باورحرکت می کند که فرهنگ مجموعه ای از معانی است که از خلال نمادها و نشانه ها درک و تفسیر می شود و بنابراین برای درک آن ابتدا بهسراغ تحلیل این نمادها رفت. بحث در این انسان شناسی در واقع آن است که شبکه های معنایی چگونه از خلال نمادها شکل می گیرند و چگونهبا یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و چه فرایندهایی را برای درک محیط وجهان بیرونی برای فرد و گروه ایجاد می کنند [۲]