رویج نواوری به واسطه استانداردسازی: (مطالعه موردی قانون سوخت کم سولفور سازمان بین المللی دریانوردی)

از ابتدای دهه ۱۹۹۰ میلادی «تاثیر قوانین و استانداردها جهت تحریک نوآوری در سازمان ها» محل بحث مقالات و تحقیقات مختلفی بوده است. این پژوهش جهت شناسایی انواع استانداردها و سازوکار تاثیر آن ها بر نوآوری به واسطه سیاست های عمومی، ابتدا با مطالعات کتابخانه ای تعاریف نوآوری و سیاست نوآوری را جمع آوری و در ادامه ارتباط انواع استاندارد با نوآوری و تاثیر قوانین دولتی با انواع استانداردهای اشاری رابررسی کرده است. سیس در مطالعه موردی «استاندارد الزام آور استفاده از سوختکم سولفور از ابتدای سال ۲۰۲۰ در صنعت کشتی رانی» ساختار سازمان بین المللیدریانوردی و مراحل تبدیل یک پیشنهاد به استاندارد در این سازمان را تشریح نمودهاست. در بخش پایانی با به کارگیری روش کیفی و مصاحبه با خبرگان. راهکارهای متنوعیکه کشورها و شرکت های بزرگ در صنایع مختلف برای تطابق با این استاندارد ارائه نموده اند، از نظر واکنش نوآورانه به موضوع استاندارد تحلیل و ارزیابی شده است: راهکارهایی شامل بهره برداری از گازوئیل دریایی و سوخت های کم گوگرد. بهره برداری ازآمیزه های سوختی کم گوگرد. نصب واحدهای آلاینده زدای گازهای احتراقی در کشتی ها،استفاده از گاز طبیعی یا استفاده از سایر سوخت های دربایی مانند متانول، سوخت هایزیستی در دست واحدهای تحقیق و توسعه در صنایع مختلف پالایشگاهی، شیمیایی، نانو و پلیمر که انواع نوآوری در فناوری های محصول و فرایند و در سطوح مختلف را ایجاب می کنند. این مطالعه موردی نشان داده است که یک استاندارد سازی جهانی در ترغیبانواع روش های نوآوری موثر است و می تواند مسیر توسعه آینده کشورها و شرکت ها راشکل دهد.

کلیدواژه ها:

سیاست گذاری نواوری ، استانداردسازی ، سازمان بین لمللی دربانوردی