تاثیر سرعت سایش در عملیات سرد کردن زیر صفر بر رفتار سایشی فولاد2436/1

عملیات حرارتی سرد کردن زیر صفر ( کرایو) در چند دهه گذشته به عنوان یکی از روش های استحکام دهی به مواد مورد توجه قرار گرفته است. این روش به دو شیوه کرایو سطحی و کرایو عمیق دسته بندی می شود و برای افزایش استحکام فولاد، چدن، تیغه های برش مثل کاربید تنگستن و حتی مواد کامپوزیتی مورد استفاده قرار می گیرد. فاز نیمه پایدار آستنیت در فولاد های ابزار از طرفی مقاومت به سایش را کاهش داده و از طرفی دیگر با تبدیل شدن به مارتنزیت باعث تغییر ابعاد ناخواسته می شود و در نتیجه دقت ابعادی کاهش می یابد. این عملیات در مورد فولادهایی که نیاز به دقت ابعادی و یا مقاومت به سایش بالایی دارند به نحو وسیعی بکار می رود. در این تحقیق تاثیر سرعت سایش بر نرخ و مکانیزم سایش در عملیات سرد کردن زیر صفر تا دمای C °63-(کرایو سطحی) و C ° 180- (کرایو عمیق)بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان داد که افزایش سرعت سایش از 05/0 تا 2/0 m/s باعث افزایش نرخ سایش به میزان 70-40 % در نمونه های کرایو سطحی، کرایو عمیق می شود. نتایج همچنین نشان می دهد، در نمونه هایی که در زمان های طولانی تر در دمای زیر صفر باقی مانده اند، رفتار سایشی بهبود بیشتری نشان می دهد. تصاویر میکرسکوپی همچنین نشان می دهد در نمونه هایی که در سرعت های بالاترتحت آزمون سایش قرار گرفته اند عمق شیار ها افزایش می یابد ولی مکانیزم سایش تغییر نمی کند

کلیدواژه ها:

عملیات زیر صفر ، سایش ، کرایو ، سرعت سایش