بررسی جایگاه و اهمیت زبان فارسی در مناسبات سیاسی ایران با طالبان

زبان به عنوان یکی از مولفه های مهم همگرایی و انسجام بخشی، امروزه از سطح عمومی به سطح سیاسی منتقل شده است؛ از این چشم انداز، زبان امروزه به بخشی از حوزه امنیت ملی تبدیل شده و مسئولان مربوط درمورد آنمی بایست تصمیمات مقتضی را اتخاذ کنند. در سطوح بین المللی و روابط خارجی، زبان می توانده کارکردهای بسیارمهمی داشته باشه. سیاستگذاران از طریق ظرفیت ها و قدرت نهفته در زبان می توانند به بسیاری از اهداف سیاسیدست یابنه و از این منظر جریان ها و جوامع مختلف را در امری با خود همسو کنند و به طور کلی، له یا علیه برخی ازاین گروه ها و جریانات، موضع گیری کنند و افکار عمومی را در یک مورد خاص به اجماع برسانند. با توجه به اینتعریف از زبان، که در پیوند با قدرت و سیاست تعریف می شود، ابتدا نگاهی به وضعیت زبان فارسی در یکی ازمهمترین همسایگان ایران یعنی افغانستان جدید با حاکمیت طالبان داشته ایم و سپس آثار و نتایج سیاست گذاریزبانی طالبان را در نسبت با سیاست ها و منافع ملی ایران بررسی کرده ایم و در پایان راهبردهایی برای خروج از اینوضعیت ارائه داده ایم؛این راهبردها عبارتند از تقویت هرچه بیشتر رایزنی فرهنگی در افغانستان امروز متناسب بااقتضائات حاکم؛ توسعه دیپلماسی فرهنگی با افغانستان؛ ایجاد فرهنگستان های مستقل در افغانستان با محوریت زبانفارسی؛ تعامل بیشتر دانشگاه های ایرانی به صورت مشخص رشته های علوم انسانی با دانشگاه های افغانستان.

کلیدواژه ها:

زبان فارسی ، امنیت ، افغانستان ، طالبان ، امنیت ملی