بررسی مولفه های ناتورالیستی در شعر جمیل صدقی الزهاوی

ناتورالیسم به عنوان یک مکتب ادبی در اواخر قرن نوزدهم توسط امیل زولا در کشور فرانسه پدید آمد. مکتب ناتورالیسم از بطنمکتب رئالیسم ظهور یافت و شکل افراطی آن می باشد. جمیل صدقی الزهاوی از شاعران کشور عراق می باشد که بخشی از اشعار اوبه سبب علاقه مفرطش نسبت به علوم و فلسفه زمان خویش و تاثیر پذیری از آن، و نیز به دلیل زیستن در محیطی مملوء از خفقان وبیدادگری، رنگ ناتورالیستی به خود گرفته است. روش اجرای طرح به صورت کتابخانه ای و استقرایی از نوع توصیفی و تحلیلمحتواست. نگارندگان این مقاله پس از بررسی اشعار زهاوی به این نتیجه رسیدند که در اشعار وی مولفه های ناتورالیستی همچون«تاکید بر نقش محیط در سرنوشت انسان و تاثیر ناگزیر ویژگی های محیطی در نگرش و رفتار او»، «حیوانی بودن طبع انسان»، «جبرگرایی و مقهور شدن در مقابل انجام اراده ی فردی»، «تاکید بر نقش وراثت در سرنوشت انسان و تاثیر ناگزیر خصلت های ارثی در نگرش و رفتار او»، «تقلید از طبیعت»، «علم باوری و دعوت به اتخاذ روش علمی»، «دشواری حیات»، «به تصویر کشیدن ابعاد تاریک اجتماع»، «تجربه باوری»، حقیقت گرایی و مردود دانستن اوهام و خرافات» و «پایان غم انگیز» وجود دارد و پربسامدترین مولفه ناتورالیستی موجود در شعر جمیل صدقی الزهاوی «علم باوری و دعوت به اتخاذ روش علمی» می باشد.

کلیدواژه ها:

ادبیات معاصرعربی ، شعر معاصر عربی ، ناتورالیسم ، مولفه های ناتورالیستی ، جمیل صدقی الزهاوی