رابطه میان جهت گیری های برنامه درسی با سبک های تدریس ترجیحی دانشجو محوردانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان مشهد

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش جهت گیری های برنامه درسی در سبک های تدریس ترجیحی دانشجومحوردانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان مشهد بود. روش: این پژوهش توصیفی همبستگی و جامعه آماری ،شامل تمامی دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان مشهد در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ به تعداد ۲۴۴۹ نفر بود. حجم نمونه با استناد به جدول مورگان، ۳۳۰ نفز بود که به روش دردسترس انتخاب شدند و با توجه به درصد مشارکت ۸/۰، حجم نمونه به ۲۶۰ نفر کاهش یافت . یافته ها: یافته ها نشان داد بین جهت گیری فرایندهای شناختی ، انسان گرایی و بازسازی اجتماعی با سبک تدریس دانشجومحور رابطه معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

جهت گیری برنامه درسی ، سبک تدریس ترجیحی ، دانشجومعلمان ، دانشگاه فرهنگیان.