تاثیر بازیهای منتخب بر بهبود و ماندگاری حافظه کاری و خودپنداره ی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی

هدف: مطالعه حاضر با هدف مطالعهی تاثیر و ماندگاری(پایداری اثر تمرین) حافظه کاری (توانایی در به خاطر آوردن و مدیریت اطلاعات) و خودپنداره (ارزشیابی کلی فرد از شخصیت خویش) در بین کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی طراحی و اجرا شد.روشها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با گروه گواه بود.۳۰ دختر۱۰-۸ سال دارای اختلال هماهنگی رشدی، بر اساس نمرهی کسب شده در مجموعه آزمون سنجش حرکت کودکان و نمره هوشی به دوگروه تجربی و گواه تقسیم شدند. از آزمونهای N-back جهت سنجش حافظه کاری و از آزمون پیرز-هریس۲ جهت بررسی خودپنداره استفاده شد. پروتکل تمرینی شامل مجموعه بازیهای شناختی، حرکتی و بنیادی بود که توسعه ی مولفه های حافظهکاری و خودپنداره را مد نظر قرار داده بود. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دو راهه با اندازهگیری مکرر در عامل آزمون (زمان) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: یافته ها نشان داد عملکرد حافظهی کاری (۰۰۰/۰ = p ) و خودپنداره(۱۳./. = p). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که نمرات حافظه کاری و خودپنداره به طور معنی داری در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافته است. همچنین، اثر ماندگاری تمرین بعد از سه ماه بر حافظهکاری (۰۰۰ /۰= p) و خودپنداره(۴۹./. =p) حفظ شد.نتیجه گیری: بر پایه ی یافته های پژوهش حاضر، بازیهای منتخب بر بهبود و ماندگاری حافظه کاری و خودپنداره کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی موثر می باشد.واژه های کلیدی: اختلال هماهنگی رشدی، بازی، حافظهکاری، خودپنداره،کودکان

کلیدواژه ها:

اختلال هماهنگی رشدی ، بازی ، حافظه کاری ، خودپنداره