تعاطی و تقابل اندیشه های اسلامی در شکل گیری قانون اساسی جمهوری اسلامی

بروز انقلاب مشروطه و انقلاب اسلامی به فاصله ی قریب هفتاد و دو سال، نشان از ناکارآمدی اندیشه ی توفق یافته و سامانه ی برآمده از آن، و برنیامدن آمال و مطالبات طیف عمده ی اثرگذار در به ثمر نشستن انقلاب مشروطه دارد. و موجب می گردد تا از خاکستر مطالبات برنیامده ی جریان مشروعه خواهی در عصر مشروطه، ققنوس انقلاب اسلامی برخیزد. به محاق رفتن اندیشه ی مشروعه خواهی و حذف و هدم رهبران اصلی این جریان موجب بغضی ده ها ساله گردیده تا جایی که نواندیشان دینی نیز به خوانخواهی با روحانیت شیعه همراه و هم داستان می گردند. با پیروزی انقلاب اسلامی، قانون اساسی مشروطه ساقط گردیده و قانون اساسی جمهوری اسلامی با مشورت و تقابل جریان های فکری متنوع به تصویب می رسد. نمایاندن اثر و تقابل نحله های فکری موثر در قانون اساسی جمهوری اسلامی، هدف این مقاله می باشد. که با استناد به منابع کتابخانه ای، رئوس آمال و مطالبات گروه های عمده در شکل گیری قانون اساسی را ملاحظه و با روند تالیف و تصویب نهایی قانون اساسی جمهوری اسلامی مقایسه نموده و توفق مشروعه خواهی را در کالبد تازه ی اسلام خواهی خواهیم دید.

کلیدواژه ها:

اسلام ، اندیشه دینی ، انقلاب اسلامی ، جمهوری اسلامی ، نحله های فکری