ارزیابی کیفیت آموزش مجازی درس تربیت بدنی در دوران شیوع ویروس کرونا

این پژوهش با هدف ارزیابی کیفیت آموزش مجازی درس تربیت ­بدنی در دوران شیوع ویروس کرونا انجام شد. پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی با هدف کاربردی بود. جامعه آماری همه دانش ­آموزان مقطع متوسطه اول شهر رشت با حجم نمونه آماری ۵۳۴ دانش ­آموزان بودند. ابزار گردآوری داده­ ها، پرسشنامه محقق ­ساخته از نوع مقیاس پنج ارزشی لیکرت بود. برای تعیین پایایی، ضریب همبستگی آلفای­کرونباخ ۹۶/۰ محاسبه­ شد و برای تایید روایی صوری و محتوایی، پرسشنامه در اختیار جمعی از صاحب­ نظران قرارگرفت. با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی، ۱۰ بعد بازخورد، محتوای آموزشی، تعامل، زیرساخت و فناوری، پشتیانی، سنجش و ارزشیابی، ویژگی های فردی یادگیرنده، مدیریت، خدمات آموزشی و رضایتمندی شناسایی ­شد. تحلیل داده­ها با استفاده از آزمون های کولموگروف-اسمیرنوف، دو­جمله­ای، یومن­ویتنی و فریدمن انجام ­شد. نتایج پژوهش نشان­ داد که آموزش مجازی درس تربیت ­بدنی از کیفیتی بالاتر از سطح معیار برخوردار بوده است و در اولویت ابعاد کیفیت آموزش الکترونیکی این درس تفاوتی معنا­دار مشاهده شد؛ به ­طوری که بعد سنجش و ارزشیابی بالاترین رتبه و تعامل از کمترین رتبه برخوردار بودند. همچنین در دیدگاه دانش ­آموزان دختر و پسر در ابعاد سنجش و ارزشیابی، بازخورد، مدیریت و تعامل تفاوت معنا داری وجود ­داشت. با توجه به یافته های پژوهش و ادامه همه گیری کرونا پیشنهاد می ­شود، شرایط و امکانات لازم برای بهره مندی بیشتر دانش آموزان از این شیوه آموزش فراهم ­شود؛ بنابراین باید با طراحی برنامه درسی هماهنگ با ویژگی ها، نیازها و متناسب با سرعت یادگیری دانش آموزان و نیز طراحی آزمون ها متناسب با شرایط و امکانات آن ها، از یادگیری مطلوب درس تربیت ­بدنی اطمینان یافت. 

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، آموزش الکترونیکی ، یادگیری ، تربیت بدنی ، کووید ۱۹