نامه ای پران: بررسی سابقه تاریخی فعل انداختن در نامه ملطفه

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 212

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BAYHAGI12_057

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1401

چکیده مقاله:

تاریخ بیهقی، یادگار ابوالفضل بیهقی نویسنده قرن پنجم هجری است که علاوه بر جایگاه ویژه ای که به لحاظ سبک نگارش در ادب فارسی دارد، حاوی اطلاعات ارزشمند تاریخی عصر طلایی سلاطین غزنوی به ویژه مسعود غزنوی است. بیهقی که خود از رجال حکومتی است و در بطن دربار حضور دارد، بسیاری از آیین و رسوم دربار و رجال آن را در این تاریخ به تصویر کشیده است. وی در دوره نسبتا طولانی دبیر دیوان رسالت و بعدها رئیس این دیوان بوده است، شاهد و کاتب بسیاری از مراسلات دیوانی است و انواع نامه ها و موارد نامه نگاری را به صورت مستند در این تاریخ ذکر کرده است. نامه هایی چون نامه های سرگشاده، عریضه، رقعه، ملطفه و... که هر یک ویژگی خاصی داشته و در مواضع مختلفی به کار برده میشدند. افعال همراه با این نامه ها به صورت ارسال یا تقدیم نامه توسط پیک و یا رسول و... است، تنها در یک مورد فعل همراه به کار گرفته شده »انداختن« است و همراه ملطفه می آید که غیر معمول مینماید. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلیو به شیوه کتابخانه ای در پی یافتن مرجع و سابقه تاریخی این موضوع است تا از این رهگذر به پاسخ این پرسش دست یابد که چرا فعل انداختن، ازمیان انواع نامه صرفا به ملطفه اختصاص یافته است. موضوعی که از نگاه شارحان تاریخ بیهقی مغفولمانده است.

کلیدواژه ها:

تاریخ بیهقی ، نامه نگاری ، انواع نامه هاو ملطفه ، فعل خاص (انداختن)

نویسندگان

سیده فاطمه صانعی

دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه الزهرا (س)

محبوبه مباشری

دانشیار زبان ادبیات فارسی دانشگاه الزهرا (س)