بازکاوی چگونگی واقعه برای رسیدن به چرایی واقعه در تاریخ بیهقی
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 154
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BAYHAGI12_050
تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1401
چکیده مقاله:
اساسی ترین عنصر درتاریخ بیهقی »واقعه« است. بیهقی، دربیان واقعه، یعنی اصلی ترین عنصر روایت، از کاویدن جزییات در پیرامون آن واقعه آغاز می کند و سپس خواننده یا مخاطب به ناگاه خود را در قلب واقعه مییابد و با اصل واقعه آشنا می شود؛ هنر بیهقی این است که در ذکر یک رویداد تاریخی، از مطالعات فراوان تاریخی خود استفاده و به اقتضای موقع و مقام، محفوظات خود را در پایان تاریخ خود ذکرمی کند. در واقعه بردارکردن حسنک وزیر، ابتدا به ذکر حال بوسهل میپردازد و او را برای خواننده معرفی میکند، بدون تعصب و غرض ورزی. سپس در خلال این که علی رایض حسنک را به بند میبرد چند حکایت از بوسهل و عبدوس و استادش بونصرمشکان نقل میکند و سپس جریان دادگاه را به نقل از دوستش نصرخلف شرح میدهد و از اقدامات بوسهل سخن میگوید و سپس جریان بردار کردن را بیان میکند. در داستان بردار کردن حسنک، اصل واقعه، بردار کردن حسنک است. ازاینرو، بیهقی، چرایی واقعه را در چگونگی واقعه متجلی میکند و از چگونگی و اجزای چگونگی صحبت میکند که خودبه خود، خواننده و مخاطب به چرایی پی خواهد برد. در حقیقت، ابوالفضل بیهقی، برای جستن حقیقت، از پیرامون واقعه به مرکز واقعه حرکت میکند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمود رضا سلیمانی
پژوهشگر تاریخ هنر، مدیر موزه دانشگاه حکیم سبزواری: