واکاوی گونه های مختلف بینامتنی در تاریخ بیهقی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 87

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BAYHAGI12_005

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1401

چکیده مقاله:

بینامتنیت یک اصطلاح نقدی است که در اواخر دهه شصت میلادی توسط »ژولیا کریستوا« ناقد ادبی و رماننویس فرانسوی و با استنباط از آثار میخائیل باختین وارد عرصه نقد نوین معاصر گشت. کریستوا متنهای مختلف را در حال تعامل با یکدیگر میدانست و یک متن را مجموعه ای از نقل قولها و اندیشه ها و شکل تحول یافته دیگر متون به شمار میآورد. از آن جا که تاریخ بیهقی یکی از متون مهم و ارزنده ادبیات و فرهنگ ایرانی و اسلامی به شمار میرود در این پژوهش سعی شده به تبیین گونه های مختلف بینامتنی در این شاهکار نثر فارسی پرداخته شود. در یک نگاه کلی میتوان گفت تاریخ بیهقی به عنوان »متن حاضر« روابط پنهان و آشکار متنوعی با »متون غایب« اعم از قرآن، حدیث نبوی، امثال عربی و پارسی و اشعار عربی و فارسی پیش از خود دارد و این رابط بینامتنی در سطوح مختلف مانند نفی جزئی، نفی متوسط و نفی کلی جلوه گر شده است.

نویسندگان

احمد احمدی

استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه تهران.

سیدمهدی نوری کیذقانی

دانشیار زبان و ادبیات عربی، دانشگاه حکیم سبزواری