بررسی میزان تاب آوری بیمارستان ها در وقوع خطر ،حوادث و بلایا ،دربیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

مدیریت بحران از موضوعات مهم علوم مدیریتی به شمار می رود. ولی علی رغم اهمیت آن، خصوصا دردنیای پر مخاطره کنونی، به سبب ماهیت پنهانی و غافلگیرکننده بحران ها و درگیر شدن مدیران در حل مشکلات روزمره، مورد غفلت اکثر مدیران و برنامه ریزان قرار می گیرد. آمادگی در مقابل حوادث غیرمترقبه و بلایا یکی از مسوولیتهای اساسی بیمارستان ها بخصوص مراکز آموزشی و درمانی میباشد. پژوهش حاضر در راستای بررسی تاثیر مدیریت بحران بر شاخص های عملکرد بیمارستانی بوده است. فرضیه های پژوهش با توجه به مولفه های تحقیق تدوین شدند. روش مورد استفاده این پژوهش، روش توصیفی – مقطعی و از گروه پیمایشی بوده و جامعه پژوهش شامل کلیه کارکنان شاغل در بیمارستانهای آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه (امام رضا، امام علی، دکتر محمد کرمانشاهی، فارابی، طالقانی، معتضدی و امام خمینی(ره) میباشد که در سال ۱۳۹۶ در این بیمارستانها مشغول به کار بودهاند. با استفاده از با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس حجم نمونه از طریق نمونه گیری تصادفی و فرمولهای آماری زیر در سطح اطمینان ۹۵ درصد توان آزمون ۸۰ ، درصد و ۱۷,۰=r برابر ۳۰۰ نفر برآورد شد. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Amos و آمار توصیفی و استنباطی تحلیل گردید یافتهها نشان داد وضعیت مدیریت بحران در بیمارستانهای منتخب علوم پزشکی کرمانشاه بیشتر از حد متوسط و در حد مطلوبی بوده است. همچنین، وضعیت مدیریت بحران بر عملکرد بیمارستانی بیشتر از حد متوسط و در حد مطلوبی بوده است.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، خطر ، حوادث ، بلایا ، بیمارستان های آموزش درمانی ، کرمانشاه.