بررسی تاثیر روش انفجاری بر تنش های پسماند ناشی از جوشکاری به روش تحلیل اگزرژی

در این تحقیق با ارائه پارامتری با عنوان تولید انتروپی بی بعد شده میزان تاثیرگذاری روش انفجاری بر این پارامتر در دو سرعت متفاوت و برای فواصل مختلفی از دیتونیتر بررسی گردیده است. که در آن تغییرات انتروپی در اثر فرآیند جوشکاری به صورت محلی بیان شده است. از آنجا که این پارامتر از تولید انتروپی و کل اگزرژی ورودی تشکیل یافته است، به عنوان معیاری از میزان تولید انتروپی در قبال انرژی مصرف شده مورد استفاده قرار می گیرد. از طرفی تنش های پسماند جوشکاری که نوعی بازگشت ناپذیری محسوب می گردند، با تولید انتروپی همراه خواهند بود بنابراین پارامتر مورد بحث می تواند معیاری از میزان تنش های پسماند در ازای مصرف مقدار مشخصی از انرژی محسوب گردد. نتایج حاصله نشان می دهد با افزایش فاصله عرضی دیتونیتر، میزان تولید انتروپی بی بعد شده افزایش یافته که نشان از افزایش تنش های پسماند جوشکاری می باشد لذا فاصله کمتری از دیتونیتر برای کاهش تنش ها توصیه می گردد. در این تحقیق با بکارگیری مدل شار حرارتی سگرلیند تاثیرات سرعت بر توزیع دمای جوش وارد روابط شده که نشان می دهد افزایش سرعت سبب کاهش انتروپی بی بعد شده می گردد. تطابق نتایج حاصله با داده های موجود، نشان از قابلیت بالای پارامتر تولید انتروپی بی بعد شده در راستای بررسی کیفیت جوش دارد.