روشهای آزمایشگاهی استخراج عصاره از بافتهای گیاهان دارویی

عصاره های گیاهی منابعی از ترکیبات شیمیایی مفید را تشکیل میدهند که در پزشکی و سایر موارد کاربردهای بالقوه ایدارند. استخراج اولین مرحله مهم در تهیه عصاره های گیاهی است. روشهای جدید و مدرن استخراج در توسعه این عصاره های گیاهی موثر هستند. روشهای مختلف سنتی نظیر سوکسله، روش غرقابی و تقطیر آبی برای استخراج مواد موثر گیاهان وجود دارد. معایب عمده این روشها زمان طولانی استخراج، نیاز به حلالهای خالص و گران، گزینش پذیری پایین و احتمال تخریب ترکیبات حساس به حرارت میباشد. استفاده از روشهای مایکروویو، التراسوند و سیال فوق بحرانی جایگزین روشهای سنتی شده اند. فرایند استخراج مایکروویو با روشهای قدیمی متفاوت است. بازده بالای استخراج در روش مایکروویو ، نتیجه ی ترکیب دو پدیده ی انتقال گرادیان حرارت و جرم در یک مسیر مشابه میباشد. مکانیزم استخراج به روش التراسوند، بر پایه ی پدیده ی شکافت و اثرات حرارتی میباشد که سبب انتقال جرم از دیواره ی سلولی میگردد. تخریب سلولی کارآمد و انتقال جرم موثر، دو فاکتور اصلی هستند که باعث افزایش استخراج با اولتراسوند میشود . در نهایت روش سیال فوق بحرانی برای استخراج برخی ترکیبات خاص از گیاهان در دمای نزدیک به محیط استفاده میشود، بنابراین از تخریب ماده در دناتوراسیون حرارتی جلوگیری میکنند.

کلیدواژه ها:

سوکسله ، عصاره ، گیاهان دارویی ، مایکروویو