پهنه بندی EC خاک فضای سبز شهری با استفاده GIS (مطالعه موردی: منطقه دو شهرداری شیراز)

زمینه و هدف: این پژوهش با هدف بررسی ساختار فضایی میزان EC خاک و تهیه نقشه های پهنه بندی آنها با استفاده از تکنیک های زمین آمار در جهت بهینه سازی مدیریت فضای سبز شهری صورت گرفت.مواد و روشها: محدوده های فضای سبز منطقه دو شهرداری شیراز در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. در این تحقیق تعداد ۳۰ نمونه از عمق ۰ تا ۳۰ سانتیمتری خاک محدوده های فضای سبز منطقه جمع آوری شد. تراکم و پراکنش محدوده های فضای سبز در انتخاب مکان برای انجام نمونه برداری مد نظر گرفته شد. نمونه ها بعد از جمع آوری برای آنالیز خاک به آزمایشگاه انتقال یافت و میزانEC خاک اندازه گیری شد و سپس خصوصیات خاک بصورت لایه اطلاعات مکانی تهیه گردید. برای ارزیابی پراکنش مکانی خصوصیات خاک، روش درونیابی کریجینگ مورد استفاده قرار گرفت. نتایج: بر اساس نقشه تغییرات قابلیت هدایت الکتریکی یا شوری خاک، در سطح فضای سبز منطقه مورد مطالعه، فقط یک طبقه شوری وجود دارد. قابلیت هدایت الکتریکی در کل سطح فضای سبز کمتر از ۲ دسی زیمنس بر متر است که این نشان می دهد فقط طبقه غیر شور، در این منطقه وجود دارد. درمورد پارامتر EC خاک خط روند در راستای محور X (روند غربی – شرقی) مقعری شکل است و در میانه منطقه کمترین مقدار شوری را داریم با این حال از میانه منطقه به سمت شرق منطقه مقدار شوری افزایش بیشتری نسبت میانه به سمت غرب دارد. همچنین خط روند در راستای محور Y، روند شمالی- جنوبی افزایشی با شیب تند می باشد به عبارتی مقدار شوری در راستایی جنوب منطقه به شدت و تصاعدی زیاد می شود. ۱۰۰ درصد اراضی فضای سبز که شامل ۱۱۳ هکتار می باشد. نتیجه گیری: استفاده از تکنیک زمین آمار و تلفیق آن با سیستم اطلاعات جغرافیایی می تواند کمک بزرگی در پهنه بندی تغییرات خصوصیات خاک در عرصه های فضای سبز شهری نماید.

کلیدواژه ها:

تغییرات مکانی ، تکنیک زمین آمار ، نقشه خصوصیات خاک ، منطقه دو شهرداری شیراز ، فضای سبز شهری