تعیین پارامترهای تأثیرگذار در پیروی از تابلو ورود ممنوع

رفتار رانندگان در مسیرهای درونشهری و برونشهری حکایت از فرهنگ رانندگی رانندگان آن منطقه و درحالتی جامع، آن کشور، از نگاه فردی ناآشنا و بیرونی، خواهد داشت. در بین چهار عامل مهم؛ انسان، جاده، وسیله نقلیه و محیط، از عامل انسانی به عنوان مهمترین پارامتر در بروز سوانح و تصادفات یاد شده است. در این تحقیق بر اساس روش جمعآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه، به بررسی برخی از پارامترهای وابسته به انسان پرداخته شده است. تعداد 483 برگ پرسشنامه، به شیوه کاملاً تصادفی، توسط رانندگان مختلف در مسیر اصلی چابکسر- رامسر تکمیل شده است. ضریب آلفا کرونباخ برای پرسشنامه مورد استفاده، 0.99 محاسبه شده است که نشان دهندهی روایی مناسب پرسشنامه مورد استفاده در تحقیق میباشد. پنج فرض اصلی(فرض صفر که همان بیتأثیر بودن پارامترها است)، برای تحقیق کنونی شامل؛ سن، تحصیلات، جنسیت، وضعیت تأهل و شغل بوده است. برای تحقیق کنونی بدلیل وجود نداشتن میانگین، انحراف معیار در دادههای جامعه، استفاده از آزمونهای ناپارامتری بهترین نتایج را حاصل مینماید. طبق نتایج آزمون فرضیهها براساس آماره کای- اسکویر، پارامترهای سن، جنسیت و شغل در میزان توجه نسبت به تابلو ورود ممنوع، نصب شدهدر مسیر مورد استفاده رانندگان، نقش پراهمیتی نداشتهاند. در مقابل میتوان به پارامترهای تحصیلات و وضعیت تأهل اشاره نمود که از سطح معناداری قابل قبول برخوردار بودهاند و میتوان اینگونه عنوان نمود؛ رانندگان با سطوح تحصیلات مختلف و نیز جنسیتهای متفاوت نسبت به یکدیگر، این امکان را بوجود می- آورند که توجه نسبت به تابلو انتظامی ورود ممنوع را در همسنجی با یکدیگر، دستخوشتغییر قرار دهند

کلیدواژه ها:

رفتار رانندگان ، عامل انسانی ، فرضصفر ، تابلو ورود ممنوع