بررسی و ساخت لایه ترکیبی پالادیوم-مس به عنوان لایه جاذب حسگر گاز هیدروژن مبتنی بر فیبر نوری نازک شده

در این پژوهش به بررسی تاثیر پارامتر لایه جاذب بر روی حساسیت حسگر گاز هیدروژن مبتنی بر فیبر نوری نازک شده پرداخته شده است. ابتدا با استفاده از فیبر نوری تک مد و با روش کشش و شعله، فیبر نوری نازک شده تهیه شد. سپس با استفاده از روش کندوپاش مغناطیسی دو نمونه لایه پالادیوم و پالادیوم-مس به عنوان لایه جاذب بر روی فیبرها به صورت یکطرفه لایه نشانی شد. نتایج آنالیز طیف سنجی پراکندگی انرژی پرتو ایکس (EDX) نشان داد که درصد نسبت پالادیوم به مس در سطح نمونه ۵۳/۹۷ به ۴۷/۲ درصد است. انجام تست حسگری برای درصدهای مختلف گاز هیدروژن نشان داد که لایه ترکیبی پالادیوم-مس (Pd۹۷. ۵۳Cu۲. ۴۷) به عنوان لایه جاذب حساسیت کمتری در مقایسه با لایه جاذب پالادیوم تنها دارد و به طور نوعی درصد تغییرات توان خروجی در حضور ۳ درصد گاز هیدروژن برای حسگرهایی با لایه جاذب پالادیوم-مس ۳۸/۳ % و برای حسگرهایی با لایه جاذب پالادیوم ۷۷/۱۶ % به دست آمد. اما در هر حال، تغییرات پاسخ لایه ترکیبی پالادیوم-مس بر خلاف لایه پالادیوم، نسبت به مقدار هیدروژن محیط خطی بود.

کلیدواژه ها:

حسگر گاز هیدروژن ، فیبرنوری نازک شده ، حسگر نوری ، حسگر فیبر ، لایه جاذب ، پالادیوم-مس ، کند و پاش مغناطیسی