بررسی رابطه بین شیوه های مدیریت منابع انسانی و عملکرد سازمانی در مدیریت شهری

نظریهپردازان علم مدیریت، با شناخت انسان بهعنوان عنصری پیچیده در سازمان، عامل انسانی را بهعنوان مهمترین عنصر برای حفظ موجودیت و بقای سازمان معرفی میکنند و توجه روزافزونی به منابع انسانی نهتنها در نقشهای سنتی بلکه در نقش مدرن آن حتی در عصر فنآوری اطلاعات معطوف داشتهاند. در دنیای رقابتی امروز، شدت رقابت هر روز افزایش می یابدو به طور پیوسته همه سازمانها برای بقا و بالندگی خودبه بهبود عملکرد سازمانی نیازمندند مدیران مجبورند در قبال شیوه های نوینی که عملکرد منابع راهبردی سازمان رابه حداکثر میرساند مدام گوش به زنگ باشند. بدون تردید برای داشتن آینده پویا و توسعه یافته و ایستادگی اقتصادی در دنیای پررقابت امروزی، نیازمند افزایش بهره وری و استفاده حداکثری از حداقل امکانات هستیم. امروزه همه کشورهای توسعه یافته و یا در حال توسعه به اهمیت بهره وری به عنوان یکی از ضرورت های توسعه اقتصادی و کسب برتری رقابتی پی برد ه اند. به این ترتیب اغلب کشورهای در حال توسعه به منظور اشاعه فرهنگ نگرش ویژه به بهره وری و تعمیم بکارگیری فنون و روش های بهبود آن سرمایه گذاری های قابل توجهی انجام داده اند. در ایران اهمیت توجه به مقوله بهره وری به دلایل مختلفی از جمله حاکم نبودن فرهنگ و نگرش درست به بهره وری در جامعه، مورد غفلت واقع گردیده است. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که حلقه مفقوده اقتصاد ایران پیش از آنکه سرمایه و یا منابع طبیعی باشد، نبودن بهره وری نیروی کار است.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: مدیریت ، عملکرد ، منابع انسانی ، سازمان ، مدیریت شهری.