پارادایم ها و ایدئو لوژی های سیاسی ناظر برحکمروایی شهری در مدیریت شهری

با رشد و توسعه روز افزون شهرنشینی در دهه های اخیر در کشور مان، ضروت اتخاذ رویکردی جدید به مسائل و پیامدهای شهرنشینی لازم و ضروری می نماید. همپای تحولات بنیادین اجتماعی در کشور و ایجاد پارامترهای نوین در مدیریت دولتی در سطح جهانی که با ظهور مدیریت دولتی نوین کامل گشت، تغییرات بسیار سریع عصر تکنولوژی سبب گردید تا لزوم هماهنگ سازی میان این تغییرات و بهر مندی از مزایای تکنولوژیک بیش از پیش مشخص شود. بدین ترتیب مفهوم حکمرانی خوب در اواخر دهه ۹۰ توانست در ادبیات مربوطبه توسعه جایی برای خود پیدا کند. مفهوم حکمرانی پیچیده ومناقشه برانگیز است. از نظر برنامه ی توسعه سازمان ملل متحد (UNDP)حکمرانی عبارتست از استفاده از اختیارات قانونی در حوزه های سیاسی، اقتصادی و مدیریتی (اجرایی ) برای اداره امور کشور در همه ی سطوح آن. حکمرانی در بر گیرنده سازو کار ها، فرایند ها و نهادهایی است که از طریق آنها شهروندان منافع خود را مطالبه می نمایند، حقوق قانونی خود را می طلبند و اختلاف خود را حل و فصل می نمایند.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: برنامه ریزی شهری ، حکمروایی ، مدیریت ، مدیریت شهری.