تاثیر سطوح مختلف عنصر روی بر عملکرد مرغان تخمگذار پرورش یافته در شرایط متراکم

به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف عنصر روی بر عملکرد مرغان تخمگذار پرورش یافته در شرایط متراکمآزمایشی با استفاده از ۱۶۰ قطعه مرغ تخمگذار سویه های لاین در سن ۶۰ هفتگی به مدت ۱۰ هفته انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل دو سطح تراکم ( ۳ و ۵ پرنده به ازای هر قفس ۳۸*۳۸ سانتی متر) و ۴ سطح روی ۴۰،۸۰،۱۲۰ و ۱۶۰ میلیگرم در کیلوگرم جیره) بودند که در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل ۴*۲ با ۸ تیمار، ۵ تکرار اجرا شد. تولید تخم مرغ و وزن آن به صورت روزانه و مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک به صورت هفتگی بررسی شدند. نتایجنشان داد که افزودن سطوح مختلف روی در شرایط متفاوت تراکم نتوانست فراسنجه های کمی را در این پژوهش تحت تاثیرقرار دهد. هر چند که افزایش سطح روی جیره باعث کاهش معنی دار مصرف خوراک در برخی هفته ها (دو هفته اول و دوم)،درصد تولید تخممرغ (در تمامی هفتههای مورد بررسی بجر دو هفته چهارم)، وزن تخممرغ (در تمامی هفته های مورد بررسی)و افزایش معنی دار ضریب تبدیل خوراک در مرغان تخمگذار پرورش یافته در قفس شد. در مجموع نتایج این پژوهش نشانداد که استفاده از روی نتوانست تغییری در فراسنجه های کمی تخم مرغ در شرایط پرورش متراکم در قفس های باتری ایجادکند، هر چند سطوح بالای روی باعث کاهش فراسنجه های عملکردی در پژوهش حاضر شد.

کلیدواژه ها:

روی ، تراکم ، عملکرد ، مرغ تخمگذار