تاثیر ۸ هفته تمرین درمانی در آب در دو عمق مختلف بر تعادل ایستا و پویا در زنان سالمند

سابقه و هدف: سالمندی پدیده ای بیولوژیکی است که در نحوه ی زیستارگانیزم و وضعیت روانی، اجتماعی فرد درطول زمان ظاهر میشود؛ لذا توجه به مسائل و نیازهای این مرحله از زندگی، یک ضرورت اجتماعی است. هدف ازتحقیق حاضر تاثیر ۸ هفته تمرین درمانی در آب در دو عمق مختلف بر تعادل ایستا و پویا در زنان سالمند بود.روش کار: روش انجام تحقیق نیمه تجربی بود. از این رو از بین زنان سالمند منطقه ۱ تهران ۴۵ نفر انتخاب شدند،که پس از گرفتن پیش آزمون در متغیرهای تعادل ایستا و تعادل پویا، افراد به صورت تصادفی به سه گروه تمریناتدر قسمت عمیق (۱۵ نفر)، تمرینات در قسمت کم عمق (۱۵ نفر) و یک گروه کنترل (۱۵ نفر) تقسیم شدند. بعد ازتقسیم افراد در گروه های مربوطه، افراد شرکت کننده در گروه های تجربی به مدت ۸ هفته به انجام تمرینات مربوطهپرداخته و در انتها دوباره از همه افراد پسآزمون به عمل آمد. داده های پژوهش به وسیله آزمون t زوجی و آزمونتحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد پس از انجام مداخلات تمرین درمانی در آب، تعادل ایستا و پویا در دو گروهمداخله ای بهبود معنی داری ایجاد شد. اما هیچگونه تفاوت معنی داری در تعادل ایستا و پویا گروه کنترل مشاهدهنشد. یافته های تحقیق حاضر همچنین نشان داد که بین دو گروه تمرینات درمانی در آب عمیق و کم عمق، تفاوتمعنی داری در تعادل ایستا و پویا وجود ندارد و هر دو گروه به یک اندازه باعث بهبود تعادل ایستا و پویا در زنانسالمند شدند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، می توان تمرین درمانی در آب را به عنوان یکی از روشهای بهبود درتعادل ایستا و پویا در افراد سالمند در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

تمرین درمانی در آب ، سالمند ، تعادل ایستا و پویا