بررسی جایگاه سرای سپنجی از دیدگاه فردوسی

مفهوم جهان ناپایدار و زودگذر در اشعار بسیاری از شاعران این مرز و بوم در قالب های مختلفشعری آمده است و از ترکیبات متفاوت و فراوانی برای بیان این مفهوم استفاده کرده اند. از جملهفردوسی پارس گوی با ترکیب های سپنج، سرای سپنجی، سپنجی سرای، این زودگذری جهان رابیان می کند که گیتی بسیار در حال گذر است، جهان را کاروان سرایی می داند که ورود و خروجآدمی سریع است این جهان را عاریتی، خانه ای موقتی می داند.با ذکر نمونه هایی و ابیاتی از شاهنامه در این جستار بر آن شده ام. که کاربرد آن مفهوم بیشتر موردبررسی قرار گیرد و مورد پسند دوستداران ادب و فرهنگ و شاهنامه پژوهان قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

فردوسی ، شاهنامه ، سپنج ، سرای سپنجی ، سپنجی سرای در شاهنامه