منش وکنش شهریاری در شاهنامه

شاهنامه نخستین و تنها اثر ادبی در زبان فارسی است که به شکلی منسجم و در قالب شعرسرگذشت شاهان و پهلوانان تاریخی و اسطوره ای را بیان می کند. بیان فردوسی در این اثر آمیختهبه اخلاق و حکمت است. شاهنامه، تلاش آدمی در نبردی دائمی برای حفظ حیات است که بارویکردی حکمی و توجه به اخلاق متعالی انسانی همراه است، بازتابش اخلاق وحکمت زیبایی بینظیری به این اثر حماسی بخشیده است.حکیم فردوسی در آغاز کتاب به صراحت هدف خویش را از سرایش این اثار بیان می کند و انساختن پایگاهی است در زیر«سرو سایه افکن دانش» است و در جستجوی پاسخ به سوال مهمی است وآن اینکه بشر را چه شده است که به این خواری وخفت افتاده است ؟ و از پژوهندگانروزگار نخست: بپرسیدشان از کیان جهان وزان نامداران و فرخ مهان که، گیتی به آغاز چون داشتند که ایدون به ما خواربگذاشتند (کزازی، جلال الدین. (۱۳۷۹-۱۳۸۷) نامه باستان. انتشارات سمت ص ۲۰ ، ج۱)

کلیدواژه ها:

شاهنامه ، شهریاری ، خرد سیاسی ، فر کیانی