آینده کشاورزی فاریاب: بقاء یا فناء

وزیر نیرو در مردادماه ۱۳۹۴ اعلام کرد: «در آمار مصرف آب بخش کشاورزی نبایدتشکیک ایجاد کرد، بطوریکه در حال حاضر میزان مصرف آب در این بخش ۸۵، ۹۰و ۹۲ درصد اعلام می شود که این مسئله در ماهیت بحران تغییری ایجاد نمی کند».در واقع اگرچه بخش کشاورزی حدود ۹۰ درصد از حجم آب تخصیص داده شده رامصرف می کند؛ اما نگاهی اجمالی به گذشته ی این بخش، نشان می دهد که توسعه یپدید آمده در بخش کشاورزی مسلما یک شبه نبوده و نتیجه ی یک نگاه کلان، تفکرجمعی و اتفاق سراسری و یکپارچه در کشور بوده است.البته در اکثر مواقع این توسعهمورد تشویق و یا حتی حمایت نیز واقع شده است. ضمنا باید یادآوری نمود که ازدوره ی ممنوعه شدن دشت ها، مجوز جدیدی برای بخش کشاورزی صادر نشده است.با این حال، آیا درست است که در حال حاضر و با پدید آمدن بحران کمی و کیفیمنابع آبی در کشور، انگشت اتهام به سمت بخش کشاورزی گرفته شود؟ و آیا عادلانهاست که کشاورزان را مقصران اصلی این بحران بدانیم و حتی کار به جایی برسد که ازآن ها به عنوان «قاتلین آب» یاد کنیم؟ ما هم مانند وزیر محترم نیرو تاکید می نماییم که نباید به دنبال مقصر بود و می بایست چاره ای اندیشید تا از روند رو به رشد خسارات جلوگیری به عمل آورد.ذکر این نکته هم ضروری است که نباید اقلیم خشک کشور فراموش شود. در چنیناقلیمی، مصرف آب در ایران برای کشاورزی فاریاب به همین اندازه است و از آننیز کمتر نخواهد شد. درعین حال، را ه حل جدی صرفه جویی آب نیز در همین بخشاست؛ بنابراین ازیک طرف با یک پارادوکس روبرو هستیم و از طرف دیگر چاره ای همبه جز صرفه جویی آب نداریم و فرصت پیش رو بسیار اندک است. پس تصمیم گیریدر این خصوص بسیار پیچیده بوده و چنانچه همه ی جوانب امر (به صورت تصویرکلان) دیده نشود فاجعه ای بدتر از وضعیت حال حاضر پیش رو خواهیم داشت.

کلیدواژه ها:

مصرف آب ، کشاورزی