جایگاه ضرب المثل های تاریخ بیهقی در نثر دیروز و امروز (با تاکید بر کاربرد آن ها در زندگی)

از گذشته تا به امروز در بلاغت و هنر بیان و حتی گفت و گوهای عامیانه و کوچه بازاری به طور ادبی و ناخودآگاه برای تاثیرگذاری سخن و جاذبه آن از مثل و تمثیل استفاده می کنیم و این نکته از بدیهات است در این مقاله برآنیم چند ضرب المثل را از دیدگاه زیباشناسی از تاریخ بیهقی که تا به امروز در زندگی با گذشت سده ها غبار کهنگی و انقراض واژه ها بر آن ننشسته و هنوز اینر «مثل ها» تازگی و طراوت خود را از دست نداده اند، بررسی کنیم و به دستاوردها و نتایج کاربردی و کاربست آن ها در زندگی امروزی برسیم. در ورای یک ضرب المثل ، فرهنگ یک قوم، حکایت، پند و عبرت و دلکش کردن سخن نهفته است این پژوهش درصدد پاسخگویی به دو پرسش زیر سوال است: الف) هدف از کاربرد ضرب المثل در تاریخ بیهقی چه بوده است؟ ب) آیا امروز می توان کاربرد مثل ها و عبارت های کنایه ای مثل گونه آمیخته و عجین شده درمتن منثور تاریخ بیهقی را در نثر ادبیات معاصر امروزی، ساری و جاری کرد؟ نتیجه این پژوهش آن است که بخشی از پویایی یک زبان و استمرار آن منوط به کاربرد «مثل ها» در انواع نثر امروزی و همچنین گفت وگوها، نمایش نامه ها، فیلم نامه ها، داد و ستدها، داستان ها و رمان هاست.

کلیدواژه ها:

تاریخ بیهقی ، مثل ها ، عبارت های مثل گونه ، نثر امروزی