ارتباط معنادار راوی درونی، حادثه پردازی و حیققت مانندی در داستان حمله به آمل

زاویه دید یکی از مهم ترین عناصر متون روایی است که جهان بینی نویسنده را نسبت به تمامی رویدادهای ذهنی و عینی اش و همچنین انسان و جامعه نشان می دهد. در دیگر سو، آن چه باعث تقویت این مسئله می شود حضور و مداخله راوی در جای جای داستان است که سبب ساز ظهور و بروز مسئله حقیقت مانندی می شود و این امر داستان را از تصنعی بودن روایت دور می سازد و به مراتب به حقیقت مانندی آن می افزاید. در این پژوهش، تلاش بر آن است تا ساز و کار دریافت زاویه دید درونی و پیوند آن با حقیقت مانندی در حوزه داستانی بررسی شود. برای این منظور نمونه روایت ورود سلطان مسعود و لشکریانش به شهر آمل و پیشامدهای آن تا خروج از این شهر از مجلد هشتم کتاب تاریخ بیهقی بررسی می شود. داده های این پژوهش براساس شاخص های روایت شناختی تحلیل شده است. بنابراین نمونه ها با انتخاب روش پژوهش تحلیل توصیفی بررسی می شوند و با ارائه شواهدی به دنبال کشف قابلیت ها و ظرفیت های روایت شناختی این ماجرا است.

کلیدواژه ها:

تاریخ بیهقی ، زاویه دید ، راوی درونی ، حقیقت مانندی