پهنه بندی دمای متوسط با مدل SDSM بر اساس برونداد مدل های CMIP۶ در حوزه آبخیز دریاچه ارومیه

پدیده تغییر اقلیم باعث تغییراتی در میزان رواناب، رژیم بارش، سرعت باد و مقدار انرژی تابشی خورشید به سطح زمین می شود. در این تحقیق، به منظور بررسی عملکرد SDSM پارامتر دمای متوسط با استفاده از مدل گردش عمومی جو CanESM۵ تحت دو سناریوی SSP۱-۲.۶ و SSP۵-۸.۵ ریزمقیاس نمایی گردید در ادامه برای ارزیابی عملکرد این مدل از سه سنجه آماری (RMSE، MAD و R) استفاده شده است. سپس به منظور پهنه بندی و مشخص نمودن دقیق تر روند تغییرات مکانی دمای متوسط از روش IDW استفاده گردید. با توجه به معیارهای ارزیابی خطا می توان بیان داشت که مدل SDSM نتایج قابل قبولی را ارائه داده است نتایج حاصل از بررسی پارامتر دمای متوسط نشان می دهد میانگین دما در اکثر ماه ها حالت افزایشی خواهد داشت به طوریکه شدت افزایش در سناریوی SSP۵-۸.۵ نسبت به سناریوی SSP۱-۲.۶ بیشتر خواهد بود به طوری که دامنه تغییرات میانگین دما بالاخص در ایستگاه ارومیه بیش از ۶/۵ درجه سانتی گراد در ماه جولای می باشد. در ایستگاه های تبریز و سقز نیز بیشترین سطح تغییرات میانگین دمایی، به ترتیب به ماه های آگوست و ژوئن، با میانگین اختلاف دمایی (۴/۷ و ۳/۹ درجه سانتی گراد) اختصاص دارد. همچنین بررسی تغییرات مکانی متوسط دما در سه ایستگاه سینوپتیک حاکی از افزایش دما بیشتر در شرق و جنوب شرقی حوضه آبریز دریاچه ارومیه می باشد

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، سناریوهای انتشار ، حوزه آبخیز دریاچه ارومیه ، SDSM ، IDW