مطالعه و بررسی رابطه خودآگاهی با عملکرد شغلی مدیران مدارس (مطالعه موردی منطقه ۷ تهران)

عملکرد مدیران مدارس امروزه به شدت زیر ذره بین نقد و ارزیابی مخاطبین و خدمات گیرندگان یعنی خانواده ها به دانش-آموزان و همکاران و کلیه دست اندرکاران آموزش و پرورش آنها قرار دارد، موفقیت مدیران آموزشی مستلزم روابط نزدیک و صمیمانه و منطقی با آنان است . از این رو شناسائی مهارت ها و مولفه های تاثیر گذار در عملکرد شغلی آنان و از جمله آشنایی با خودآگاهی کمک شایانی به ارتقای کیفی و کمی خدمات رسانی آموزشی و تربیتی خواهد نمود. هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه خودآگاهی با عملکرد شغلی مدیران مدارس می باشد. در این پژوهش از روش همبستگی استفاده شده است. جامعه مورد پژوهش تمام شمار و شامل تمامی مدیران مدارس متوسطه اول و متوسطه دوم منطقه ۷ شهر تهران می باشد که در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ میباشد. ابزار جمع آوری داده های پژوهش دو بخش و مطالعه کتابخانهای و پرسشنامه می باشد و از دو پرسشنامه خودآگاهی کوپر و عملکرد شغلی پاترسون برای این منظور استفاده شد. در آمار توصیفی از شاخص مرکزی و پراکندگی، میانگین و انحراف معیار و در آمار استنباطی، از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است. پس از آزمون فرضیه ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ و با توجه به سطح خطای ۵ فرضیه اصلی پژوهش تایید میگردد .

کلیدواژه ها:

خودآگاهی ، عملکرد شغلی مدیر ، آزمون همبستگی.