امنیت غذائی در عصر حاضر

غذا به عنوان یکی از احتیاجات فیزیولوژیک و مهمترین عامل بقای زندگی و طول عمر، همواره در مرکز توجه بشر قرار داشته است. تجارب زیاد در رابطه با قحطی و گرسنگی ناشی از حوادث طبیعی و نابسامانیهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی، بشر را بر آن داشت تا راه هایی برای رویارویی با بحرانهای غذایی و تامین امنیت غذایی بیابد. امنیت غذایی به معنی اطمینان از دسترسی مداوم تمامی افراد جامعه به غذای کافی و سالم در تمام اوقات به منظور دستیابی به یک زندگی سالم و فعال است. مواردی چون »موجود بودن غذا«، »میزان دسترسی به غذا« و »پایداری در دریافت غذا« از عوامل اصلی این مفهوم به شمار میروند. در این پژوهش با استفاده از روش اسنادی و کتابخانه ای بصورت مروری به ادبیات نظری درباره امنیت غذایی پرداخته شده است. در قسمت نتیجه گیری: با توجه به رشد روزافزون جمعیت جهان و بحران آب و غذا، دستیابی به عرضه با ثبات مواد غذایی و تامین امنیت غذایی جامعه یکی از مهمترین اولویت های راهبردی ملی می باشد. مولفه های مشخص امنیت غذایی عبارتند از موجودی،دسترسی و استفاده از مواد غذاییاست. یک رابطه زنجیره ای بین ایمنی، امنیت غذایی و سلامت عموم وجود دارد به طوری که برقراری امنیت بدون توجه به ایمنیامکانپذیر نم یباشد و دسترسی به غذای ایمن رکن امنیت غذایی محسوب میگردد. ایمنی غذایی منجر به کاهش بیماری های ناشی از مواد غذایی، کاهش ضایعات، افزایش بهره وری، امکان دسترسی به بازار جهانی، امنیت غذایی و نهایتا به سلامت عموم منجر می شود.(شفیعی مشتانی و عزت پناه، (۱۳۹۲

کلیدواژه ها:

امنیت غذائی ، کشاورزی ، غذا ، تغذیه