مداخله دولت در ورزش: تحلیل مقایسه ای

استفاده تاریخی از ورزش برای اهداف سیاسی به خوبی مستند شده است. از اوایل قرن بیستم، بسیاری از ایالتهاسیاست های ورزشی ملی خود را برای حمایت از برنامه های سیاست داخلی و خارجی گسترده تر شکل داده اند. با این حال، در حالی که محققین به صورت ویژه، گزارش های توصیفی از رویکردهای متفاوت برای سیاست گذاری ورزشی ارائه داده اند، با این حال در حوزه سیاست ورزشی، توجه نسبتا کمی به شناسایی عواملی که این واریانس را توضیح می دهند، شده است. در نتیجه، متغیرهایی که انتخاب دولت را تحت تاثیر قرار میدهند و آن را محدود میکنند، در مورد سیاستهای ورزشی مشخص نشده باقی میمانند. این مطالعه با بررسی اینکه چگونه نوع رژیم سیاسی بر توسعه سیاست ورزشی تاثیر می گذارد، به این شکاف موجود در ادبیات فعلی می پردازد. این تحلیل سیاستهای ورزشی اخیر دو کشور را که بر اساس نوع رژیم متفاوت هستند، مقایسه میکند: خودکامه (قطر)، و دموکراسی کامل (ایران). در حالی که شواهدی آزمایشی برایحمایت از این تصور عمومی وجود دارد که دولت ها از ورزش برای اهداف مشابه استفاده می کنند، این بررسی مقایسه اینشان می دهد که رویکردهای سیاسی و اثربخشیاحتمالا بر اساس نوع رژیم متفاوت است و استدلال می کند که این متغیر باید در آینده به طور واضح تری در تحقیقات مرتبط با سیاست ورزشی نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

مطالعه موردی ، دولت ، رژیم دولتی ، ایران ، قطر.