مدل ارزش ویژه برند با رویکرد دو سو توانی سازمانی استراتژیک

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین ابعاد گرایش استراتژیک در سازمان و ارزش ویژه برند با توجه بهنقش میانجی دو سوتوانی سازمانی بعنوان قابلیت پویا در سازمان و بررسی اثر تعدیل گری سرمایه سازمانی در صنعت بانکداری انجام شد. پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نظر انجام آن توصیفی-پیمایشی است. نمونه شامل ۳۸۴ کارمند از بانکهای دولتی، غیردولتی و موسسات مالی و اعتباری است که به روش نمونه گیری خوشهایی تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات نیز از پرسشنامه استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده هااز روش معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS۲۴، Amos۲۳ و روش رگرسیون با استفاده از برنامه Process Macro استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که دوسوتوانی سازمانی دارای نقش میانجی جزئی در رابطه بین ابعاد گرایش استراتژیک سازمانی و ارزش ویژه برند است. بعلاوه نتایج تایید کرد که سرمایه سازمانی در تعامل با قابلیت پویای دوسوتوانی در سازمان بر ارزش ویژه برند تاثیر مثبت دارد و بعنوان تعدیل گر در رابطه عمل میکند. در نهایت نیز تعدادی پیشنهاد کاربردی و موضوعات برای تحقیقات بیشتر در این خصوص ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

دوسوتوانی سازمانی ، گرایش استراتژیک سازمانی ، سرمایه سازمانی ، ارزش ویژه برند ، بازارمداری.