بررسی اپیدمیولوژیک سوانح ترافیکی جاده ای در استان قم

زمینه و هدف: حوادث ترافیکی جاده ای از مشکلات عمده نظام سلامت در دنیاست. ایران در شمار مناطقی است که میزان بالای ناخوشی و مرگ و میر ناشی از حوادث جاده ای را به خود اختصاص داده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اپیدمیولوژی سوانح ترافیک جاده ای در استان قم انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، سوانح ترافیک جاده ای که به مرکز پزشکی قانونی و مرکز اورژانس و فوریت های پزشکی گزارش شده بود، مورد بررسی قرار گرفت. نمونه ها به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند.گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه انجام شد. ویژگی های دموگرافیک مصدومین، زمان سانحه و نوع صدمه ثبت گردید. داده ها به کمک آمار توصیفی و با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه ۶۱۱ مورد سانحه ترافیک جاده ای و ۲۹۸ مورد مرگ ثبت شد. ۱/۴۸% حوادث جاده ای در سنین ۳۶-۱۹ سال روی داده بود. اکثر قربانیان(۹/۷۷%) مرد بودند. ضربه به سر(۱/۶۶%)و صدمات متعدد به اندام ها(۱/۲۹%) از شایع ترین صدمات بودند. اکثریت حوادث (۶/۳۵%) در محور قم- تهران و بروز حوادث در فروردین ماه (۱/۲۹%) و فصل تابستان(۲/۳۱%) و سپس پاییز(۲۸%)مشاهده شد. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها تاکید برفعالیت و اقدامات ویژه پلیس جاده ای در محور قم–تهران جهت کاستن میزان سوانح جاده ای در زمان ازدحام جاده ها نظیر تعطیلات پیشنهاد می گردد. همچنین فراهم نمودن شرایط مراقبت و امداد رسانی فوری به مصدومین موجب کاهش مرگ در سوانح می باشد.

کلیدواژه ها:

Accidents ، Traffic ، Wounds and Injuries ، Epidemiology ، Qom ، Iran. ، سوانح رانندگی ، زخم ها و آسیب ها ، اپیدمیولوژی ، قم ، ایران