اثر تشدیدی ناشی از تابش موضعی میدان مغناطیسی کم شدت با فرکانس بسیار پایین بر سیگنال های مغزی: کارآزمایی بالینی تصادفی شده

زمینه و هدف: اثر میدان های مغناطیسی ضعیف با فرکانس بسیار کم (ELF-MFs) بر روی سیگنال های مغزی، توسط تعدادی از محققین مورد بررسی قرار گرفته است. تنها برخی از محققین اثر تشدیدی، یعنی افزایش در فرکانس سیگنال مغزی مطابق با فرکانس میدان تابیده شده را گزارش کرده اند. در اغلب این تحقیقات میدان مغناطیسی تولیدشده به صورت یکنواخت تمام نواحی سر را در برمی گیرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تابش موضعی ELF-MF بر قسمت های مختلف مغز در سیگنال های مغزی و اثر تشدیدی آن صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی بر روی ۱۹ نفر دانشجوی مرد داوطلب با سن متوسط و انحراف معیار ۶/۱±۶/۲۵ سال که همگی راست دست بودند، انجام گردید. در این بررسی، میدان های مغناطیسی موضعی با فرکانس ۳، ۵، ۱۰، ۱۷و Hz۴۵ با شدت μT۲۴۰ به ترتیب تنها بر نقاط T۴، T۳، F۳، Cz وF۴ ، نواحی سر در سیستم ۲۰-۱۰ تابیده شد. در پایان نیز توان نسبی در این ۵ نقطه از سر در باندهای فرکانسی متداول سیگنال های مغزی و فرکانس مشابه با فرکانس میدان مغناطیسی تابیده شده، محاسبه گردید، مقادیر به دست آمده قبل و حین تابش توسط آزمون تی وابسته ارزیابی شد. یافته ها: تابش ناحیه مرکزی به وسیله میدان مغناطیسی موضعی، تغییر معنی داری (۰۵/۰p<) در باند آلفای ناحیه پیشانی ایجاد کرد. کاهش در باند آلفا ناحیه مرکزی سر نیز بر اثر تابش  ELF-MFبه نواحی گیجگاهی، قابل مشاهده بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد تابش میدان مغناطیسی موضعی، هیچ گونه اثر تشدیدی در سیگنال های مغزی ندارد و ممکن است تغییر توان نسبی در هر قسمت از طیف رخ دهد. همچنین تغییر در سیگنال مغزی لزوما محدود به ناحیه تحت تابش نمی باشد.

کلیدواژه ها:

Magnetics ، Brains ، Brain Waves ، Electroencephalography ، Radio Waves ، A Randomize Clinical Trial. ، مغناطیسی ها ، مغز ، امواج مغزی ، الکتروانسفالوگرافی ، امواج رادیویی ، کارآزمایی بالینی تصادفی شده